معنی ارسی دوزی
لغت نامه دهخدا
ارسی دوزی. [اُ رُ] (حامص مرکب) عمل ارسی دوز. کفاشی.
ارسی
ارسی. [اَ سا] (ع ن تف) نعت تفضیلی از رَسو. استوارتر. ثابت تر.
- امثال:
ارسی من رصاصه، الرسو الثبوت یریدون به الثقل. (مجمعالأمثال).
ارسی. [اُ رُ] (ص نسبی) روسی. اهل روسیه. از روسیه: قند اُرُسی. || (اِ) کفش. پاپوش. چَموش. قسمی کفش پاشنه دار. نوعی از کفش که از چرم دوزند. || قسمی در که عمودی باز شود. قسمی در که گشودن و بستن آن به بربردن و فرودآوردن است برخلاف درهای عادی که بیک سوی بدو سوی یمین و شمال باز و فراز شود. در که وقت گشادن بسوی بالا کشند و گاه بستن فرودآرند. دری از اطاق که درگاه آن رو بصحن باشد و دارای چارچوبی بود که این در در جوف آن حرکت کرده بالا و پائین رود.
دوزی
دوزی. (حامص) مرکب از («دوز» ماده ٔ مضارع دوختن +«ی » پسوند حاصل مصدر) اما همیشه به صورت مرکب آید، چنانکه: رودوزی، تودوزی، ته دوزی، بخیه دوزی، خامه دوزی، ملیله دوزی، پیراهن دوزی. چادردوزی، پرده دوزی، زیردوزی، زردوزی، پولک دوزی و جز آن. (از یادداشت مؤلف). رجوع به ماده ٔ «دوز» و ترکیبات آن در جای خود شود.
فرهنگ فارسی هوشیار
عمل ارسی دوز کفش دوزی کفش سازی، شغل کسی که کفش میدوزد، (اسم) جایی که در آن کفش میدوزند.
ارسی
(صفت اسم) روسی اهل روسیه از مردم روسیه، کفش پاپوش قسمی کفش پاشنه دار نوعی کفش که از چرم دوزند، نوعی در قدیمی که دارای چهار چوب مخصوص بوده و آن در داخل چهار چوب حرکت میکرد و با پایین و با رفتن باز و بسته میشد قسمی در برای اطاق که عمودی باز و بسته میشود، گاه از باب تسمیه کل باسم جز ء اطاقی را که دارای چنین درهایی است (ارسی) نامند. یا قند ارسی. قند روسی نوعی قند که از روسیه میاورند. روسی کفش کفش پاشنه دار (گویش گیلکی)
ارسی دوز
(اسم) آن که ارسی میدوزد کفشگر کفش دوز سازنده کفش.
فرهنگ عمید
فرهنگ معین
قسمی کفش پاشنه دار، نوعی در یا پنجره مشبک که رو به حیاط باز می شود. [خوانش: (اُ رُ) (اِمر.)]
گویش مازندرانی
معادل ابجد
298